بررسی بیان ژن های snail در سرطان پروستات

سابقه و هدف : سرطان پروستات ( pca ) دومین بدخیمی مرسوم در مردان در سراسر جهان است. snail و slug ، تنظیم­کنندگان اصلی فرآیند تغییر اپیتلیال ـ مزانشیمال ( emt )، ژن­هایی هستند که عملکرد آنها به طور اساسی تنظیم حرکت سلولی و فراهم نمودن ویژگی­های بقا برای سلول­ها است. مواد و روش­ها : در مطالعه­ی مورد ـ شاهد حاضر، محتوای rna ی کل از بافت­های طبیعی و سرطانی پروستات استخراج گردید و جهت تولید cdna مورد استفاده قرار گرفت. cdna تولید شده جهت کمی نمودن بیان ژن­های snail با استفاده از روش real-time pcr مورد استفاده قرار گرفت؛ بدین صورت که با استفاده از رقت­های پی در پی cdna تولید شده، منحنی استاندارد رسم گردید و سپس بر اساس اطلاعات به دست آمده، میزان بیان ژن­ها و بازدهی واکنش real-time pcr تعیین گردید. نتایج حاصل با استفاده از student t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : در این مطالعه، بیان ژن­های snail با بازدهی 82/1 در نمونه­های بافتی پروستات تعیین گردید. یافته­های این مطالعه نشانگر آن است که هر دو ژن در بافت­های طبیعی و سرطانی بیان می­شوند و تفاوت معنی­داری از حیث بیان این ژن­ها در میان نمونه­های سرطانی و طبیعی دیده نمی­شود ( p=0.35 برای ژن snail و p=0.06 برای ژن slug ). نتیجه­گیری : بیان غیرمتمایز ژن­های snail در بافت پروستات ممکن است بیانگر هتروژنی در بیان این ژن­ها باشد. این هتروژنی در بیان ژن­ها می­تواند بیانگر پویایی و عدم پایایی تغییر اپیتلیال به مزانشیمال در طی پیشرفت و متاستاز تومور باشد. به علاوه، احتمال دارد خاستگاه بیان ژن­های snail در نمونه­های مورد مطالعه، سلول­هایی به جز سلول­های توموری باشند. بنابراین، جهت بررسی دقیق میزان بیان این ژن­ها در سرطان پروستات استفاده از سلول­های توموری جدا شده با استفاده از laser microdissection بسیار مفید و سودمند به نظر می­رسد.